Natuur- en landschapsbeheer met kleine herkauwers: duurzaam bedrijfsmanagement en rendabiliteit

Een overzicht van mogelijk in te zetten schapenrassen weergeven, is niet de bedoeling van deze website. Herstellen, bewaren of bevorderen van biodiversiteit is een belangrijke positieve bijdrage van ecologisch duurzame landbouw. Het inzetten van lokale oude schapenrassen kan als een vorm van functioneel behoud van biodiversiteit worden gezien. Het spreekt voor zich dat schapen voor landschapsbegrazingdoeleinden aan bepaalde eisen moeten voldoen om o.a. in nutritioneel arme gronden hun werk uit te voeren. Deze eigenschappen kunnen als volgt worden opgelijst: Een hogere intrinsieke weerstand tegen aandoeningen zoals rotkreupel, maagdarmparasieten… In staat zijn behoorlijke afstanden af te leggen. Dit impliceert dat het ademhalingsstelsel en de poten in optimale conditie moeten zijn, maar ook dat de schapen genetisch dit moeten aankunnen: voldoende groot longvolume, stevig pootwerk, stevige klauwen… Zelfredzaamheid voornamelijk in het lammerseizoen: weinig lammerproblemen en goede moedereigenschappen. Om deze redenen worden rassen die in de intensieve schapenhouderij thuishoren, uiterst zelden voor het beheer van extensieve gronden ingezet, maar enkele uitzonderingen bevestigen dat het wel kan.